Oraingo honetan, Junkal Oiartzunek eta María José Noguések Irunen kontzentrazio-esparru gisa erabili zituzten tokiez hitz egingo digute. Espazio horietan, presoak talde ezberdinetan sailkatzen zituzten kontzientzia politiko handiago edo txikiagoaren arabera, eta esparru hauek erabili zituzten: lantegiak, biltegiak, industriak, kuartelak, gotorleku militarrak, zezen-plazak, futbol-zelaiak, ikastetxeak eta, kasu askotan, barrakoiak zituzten edo ez zituzten espazio irekiak, eta presoak aire zabalean geratu ziren.
Gipuzkoan bi kontzentrazio-esparru desagertuta daude gaur egun: Donostiako Chofre zezen-plaza eta Tolosako zezen-plaza.
Irunen hainbat instalazio erabili ziren atxikipen-eremu gisa:
- Stadium Gal
- Trenbideko harigintzak (emakumeen eta haurren eremua)
- Behobia
- Elgorriaga txokolate fabrika
- Irungo espetxea
- Abiadura txikia.
Abiadura Txikia aduana zaharraren eraikinaren ondoan dago, eta gaur egun Gipuzkoan zutik dagoen kontzentrazio-esparru bakarra da. Via Irun proiektuak suntsitzeko mehatxua egiten du; izan ere, egungo trazadurak eraistea dakar, nahiz eta biak bateragarriak izan.
Han milaka errefuxiatu bizi izan ziren, eta muga igarotzean atxiki eta pilatu egiten zituzten esparru horretan, beste kontzentrazio-esparru bat, espetxea edo zorionekoentzat askatasuna izan zitekeen beste norako baten zain.
Nicolas Guerendiain Irungo Errepublikarren Elkarteak oroimenerako leku izendatzea eskatzen du, eta, munduan dauden beste askotan bezala, Historiaren lekuko egitea bere hormak, omenaldi, oroimen eta inspirazio gune bat sortuz etorkizuneko belaunaldientzat.