Abiadura handiko eta presazko gizartean bizi gara: zenbat eta azkarrago eta zenbat eta urrunago, hainbat eta hobe. Abiadura berebiziko balio ezinbesteko bihurtu da, askatasun ikur izaterainokoa. “Denbora irabazteko”, gero eta azkarrago joaten gara baina aitzitik, geure bizitzaren gero eta denbora gehiago ematen dugu joan-etorri luzeetan. AHT adibiderik garbiena dugu. Lekualdatzeen azelerazioak ez digu bizitza denbora gehiago ematen, ekoiztu eta kontsumitzeko denbora gehiago baizik.

• AHT bezalako garraio azpiegiturak eraikitzeko gero eta naturgune suntsiketa handiagoa. 
   
• Energia kontsumoaren igoera esponentziala, pareko kutsadura maila sortaraziz. 
   
• Ondare ekonomiko eta naturalen xahuketa, populazioaren sektore zabalak pobrezia eta bazterketara kondenaturik dauden bitartean. 
   
• Metropolizaziorako joeraren indartzea, landa eremuak hiri handien zerbitzura derrigortuak. 
   
• Presaren kulturaren ezarpena, denbora faltaren sentsazioa areagotzen duena eta, besteak beste, estresa, antsietatea, depresioa, eta estutasuna eragiten dituena. Gizarte gaixoberan bizi gara. “Gero eta azkarrago eta urrunago” desioa duen jendarte eredu horren mesedetan sortu dute AHT, populazioaren sektore gero eta gehiagorengana iristeko asmoz, gainera. Erokeria hau gelditu behar da! AHT luze gabe geldi dezagun!